و مسأله دیگر در باب معاشرت زن و مرد باقی مانده كه بد نیست آنها
را نیز بررسی كنیم : یكی مسأله شنیدن صدای زن است و دیگر مسأله دست
دادن با او است
در مسأله اول ، ظاهرا مسلم است كه شنیدن صدای زن در صورتی كه تلذذ و ریبه در كار نباشد جایز است . مرحوم آیة الله سید محمد كاظم طباطبائی یزدی در عروه الوثقی باب نكاح فصل اول مسأله 39 میفرماید : " لا بأس بسماع صوت الاجنبیة ما لم یكن تلذذ و لا ریبة من غیر فرق بین الاعمی و البصیر و ان كان الاحوط الترك فی غیر مقام الضروره ، و یحرم علیها اسماع الصوت الذی فیه تهییج للسامع بتحسینه و ترقیقه . قال تعالی: " « فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مرض »"
یعنی : شنیدن صدای زن در صورتی كه تلذذ و ریبه نباید جایز است ولی در عین حال مادامی كه ضرورتی نیست ، ترك آن بهتر است . و بر زن حرام است كه بخواهد صوت خود را نازك كند و نیكو سازد به طوری كه تحریك آمیز باشد ، چنانكه خدای متعال در قرآن خطاب به زنان پیغمبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم میفرماید : در حرف زدن صدا را نازك و مهیج نكنید كه موجب طمع بیماردلان گردد مسأله جواز استماع صدای زن ، جزء مسلمات است و دلیل آن سیره قطعی بین مسلمین و ضروری بودن و مخصوصا سیره قطعی تاریخی رسول خدا و ائمه اطهار است
علاوه بر این ، مفهوم آیه مذكور اینست كه حرف زدنی كه در آن كرشمه و ناز به كار نرود جایز است . یعنی خود این آیه دلیل بر جواز همسخن شدن زن و مرد اجنبی است
تنها شهید اول است كه در لمعه میفرماید : " و یحرم سماع صوت الاجنبیه " ، و بعضی از فقهاء معاصر احتمال دادهاند كه خطائی از نساخ رخ داده است و مثلا " لا یحرم " را " یحرم " نوشتهاند
در مورد مسأله دوم شكی نیست كه حتی در صورتی كه تلذذ و ریبه هم نباشد ، دست دادن زن و مرد اجنبی جایز نیست مگر اینكه جامهای حائل باشد مانند دستكش . در این مسأله ، هم در روایات و هم در فتاوای فقهاء اتفاق كلمه میباشد . در بعضی از روایات علاوه بر اینكه قید شده كه مصافحه بدون حائل نباشد ، اضافه شده كه باید دست را فشار ندهند . مرحوم سید در عروه الوثقی بعد از مسأله پیش میفرماید : " لا یجوز مصافحة الاجنبیة . نعم لا بأس بها من وراء الثوب " یعنی دست دادن با زن بیگانه جایز نیست ، ولی اگر جامهای حائل باشد مانعی ندارد
بدیهی است كه جایز بودن دست دادن با زن بیگانه در صورت حائل بودن جامه یا دستكش ، مشروط به اینست كه تلذذ و ریبهای در كار نباشد ، اما اگر تلذذ و ریبه در كار باشد همانطور كه بعضی از فقهای دیگر در حاشیه عروه یادآوری كردهاند قطعا حرام است
در مسأله اول ، ظاهرا مسلم است كه شنیدن صدای زن در صورتی كه تلذذ و ریبه در كار نباشد جایز است . مرحوم آیة الله سید محمد كاظم طباطبائی یزدی در عروه الوثقی باب نكاح فصل اول مسأله 39 میفرماید : " لا بأس بسماع صوت الاجنبیة ما لم یكن تلذذ و لا ریبة من غیر فرق بین الاعمی و البصیر و ان كان الاحوط الترك فی غیر مقام الضروره ، و یحرم علیها اسماع الصوت الذی فیه تهییج للسامع بتحسینه و ترقیقه . قال تعالی: " « فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مرض »"
یعنی : شنیدن صدای زن در صورتی كه تلذذ و ریبه نباید جایز است ولی در عین حال مادامی كه ضرورتی نیست ، ترك آن بهتر است . و بر زن حرام است كه بخواهد صوت خود را نازك كند و نیكو سازد به طوری كه تحریك آمیز باشد ، چنانكه خدای متعال در قرآن خطاب به زنان پیغمبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم میفرماید : در حرف زدن صدا را نازك و مهیج نكنید كه موجب طمع بیماردلان گردد مسأله جواز استماع صدای زن ، جزء مسلمات است و دلیل آن سیره قطعی بین مسلمین و ضروری بودن و مخصوصا سیره قطعی تاریخی رسول خدا و ائمه اطهار است
علاوه بر این ، مفهوم آیه مذكور اینست كه حرف زدنی كه در آن كرشمه و ناز به كار نرود جایز است . یعنی خود این آیه دلیل بر جواز همسخن شدن زن و مرد اجنبی است
تنها شهید اول است كه در لمعه میفرماید : " و یحرم سماع صوت الاجنبیه " ، و بعضی از فقهاء معاصر احتمال دادهاند كه خطائی از نساخ رخ داده است و مثلا " لا یحرم " را " یحرم " نوشتهاند
در مورد مسأله دوم شكی نیست كه حتی در صورتی كه تلذذ و ریبه هم نباشد ، دست دادن زن و مرد اجنبی جایز نیست مگر اینكه جامهای حائل باشد مانند دستكش . در این مسأله ، هم در روایات و هم در فتاوای فقهاء اتفاق كلمه میباشد . در بعضی از روایات علاوه بر اینكه قید شده كه مصافحه بدون حائل نباشد ، اضافه شده كه باید دست را فشار ندهند . مرحوم سید در عروه الوثقی بعد از مسأله پیش میفرماید : " لا یجوز مصافحة الاجنبیة . نعم لا بأس بها من وراء الثوب " یعنی دست دادن با زن بیگانه جایز نیست ، ولی اگر جامهای حائل باشد مانعی ندارد
بدیهی است كه جایز بودن دست دادن با زن بیگانه در صورت حائل بودن جامه یا دستكش ، مشروط به اینست كه تلذذ و ریبهای در كار نباشد ، اما اگر تلذذ و ریبه در كار باشد همانطور كه بعضی از فقهای دیگر در حاشیه عروه یادآوری كردهاند قطعا حرام است
ایمیل شما نمایش داده نخواهد شد